według Metody W.W. Jewminowa.
Metoda Jewminowa jest uniwersalna i łatwa do przyswojenia. U jej podstaw leży pojęcie „kultury kręgosłupa”, tzn. zbioru podstawowych zasad w zakresie dbania
o kręgosłup w ciągu całego życia. Metoda wraz z Profilaktorem Jewminowa daje możliwość uprzedzenia i pozbycia się zaburzeń wad postawy, skoliozy, rozlicznych przejawów osteochondrozy – przepukliny dyskowej, rwy kulszowej, spondylozy (kręgozmyku) i innych chorób.
Metoda została opatentowana, sprawdzona i zatwierdzona przez Ministerstwo Zdrowia Ukrainy jako metoda leczniczej gimnastyki korekcyjnej (kinezyterapii)
w celu leczenia oraz profilaktyki chorób i schorzeń kręgosłupa.
Jest rekomendowana do wykorzystania zarówno w leczeniu ścisłym, jak i na salach sportowych, treningowych, w pracy czy w domu.
Metoda Jewminowa wraz z Profilaktorem Jewminowa opatentowana jest we wszystkich krajach Europy.
Unikalność Metody Jewminowa, gwarantującej widoczny leczniczo – odbudowujący efekt zawiera się w dozowaniu obciążeń, z jednocześnie ukierunkowaną pracą obciążenia głębokich (krótkich) mięśni kręgosłupa. Prowadzi to do procesów odżywienia i umocnienia struktur kręgosłupa, zwłaszcza dysków międzykręgowych,
a także mocnego gorsetu mięśniowego, chroniącego kręgosłup przed urazami w życiu codziennym.
w naczyniach i kapilarach ćwiczących mięśni, w zależności od obciążenia może zwiększać się dziesiątki razy (20-40 razy) w porównaniu ze stanem spoczynku (pasywnym).
Ukierunkowany trening głębokich mięśni kręgosłupa powoduje zwiększenie płynu międzykomórkowego, który sprzyja dyfuzyjnemu odżywianiu dysku międzykręgowego i jądra miażdżystego. Aktywne odżywianie dyfuzyjne jest zabezpieczone przez mechanizm pompy, sens którego zawiera się w ściskaniu i rozciąganiu kręgosłupa.
W metodzie zawarte są takie ćwiczenia, które gwarantują wykonanie tych działań.
Z racji faktu, że u podstaw schorzeń kręgosłupa leży deformacja dysku, zachodząca w głównej mierze poprzez brak odżywienia jego podstawowych struktur – za główną w metodzie przyjęta jest potrzeba zabezpieczenia i ciągłego podtrzymywania równowagi wodnej, odżywianie dysku i jądra miażdżystego podczas różnych rodzajów działalności. Można to osiągnąć dzięki ukierunkowanemu obciążeniu mięśni krótkich kręgosłupa, łącząc ćwiczenia izometryczne (statyczne)
z tymi o małej amplitudzie.Takie działania powinny zachodzić na bazie dozowanych trakcji – odciążenia kręgosłupa, co gwarantuje zmniejszenie obciążenia mięśni, tym samym obniżając ciśnienie wewnątrzdyskowe.
Za pomocą specjalnych ćwiczeń, wymiennie podczas rozciągania oraz obciążania mięśni kręgosłupa, można sztucznie regulować pracę „mechanizmu pompy” w kręgosłupie. Ćwiczenia tego typu sprzyjają bardziej aktywnemu odżywianiu dysku. Istotne jest nauczenie się, jak selektywnie obciążać mięśnie krótkie kręgosłupa. Taka praca jest bardziej energooszczędna, można ją wykonywać przez dłuższy okres czasu nie odczuwając zmęczenia, ponieważ podczas leczenia (odbudowy) kręgosłupa przez jakiś czas należy ćwiczyć 1-2 godziny w ciągu dnia,
a w osobnych przypadkach i więcej.